تجاوز در دنیای مجازی!

در این روزهایی که حکومت اسلامی ایران  در راستای حرکت های زن ستیزانه که از بدو به قدرت رسیدن در انجام آن به شکلها و بهانه های مختلف کوتاهی نکرده با شدت بیشتری در حال تکمیل آن است،در فضاهای مجازی اثرات تخریب گر این حرکتها را با کمی دقت در گفتمانهای بعضی از  کاربران مجازی  بخوبی می توانیم مشاهده کنیم و من دوباره به این می رسم که مگر نه این است که حکومتها بر آمده از دل فرهنگ مردم هر جامعه هستند ؟ما وارثان فرهنگ پوسیده و بیمار  مرد سالاری هستیم که قرنهاست از یک نسل به نسل دیگر دست به دست شده،و حال این ما هستیم و فرهنگ وا پس گرایی   که بر تمام زمینه های زندگی ما سنگینی می کند.به طوریکه نفس هایمان را به شماره انداخته!و متاسفانه این فرهنگ پوسیده را بعضی از ما خواسته و یا نا خواسته با خود به فضای مجازی آورده ایم(.فضایی که در آن شاید بتوان گفت اندک جایی ست برای نفس کشیدن و فریاد زدن خواسته هایی که بشدت در دنیای غیر مجازی سرکوب می شود)از نشانه های بارز آن فحاشی های جنسی است که در هنگام بروز اختلاف به یکدیگر نسبت داده میشود..و در  این میان  از  خانواد های مونث یکدیگر با فحاشی های رکیک جنسی پذیرایی می شود .و نکته   اینجاست که خیلی از کسانی که با این معضل فرهنگی دست به گریبان  هستند خواستار تغییر در چگونگی روابط اجتماعی یند ،  و بشدت از وضع کنونی ناراضی و بدنبال راه حلی برای برون رفت از این بحران! بحث بر سر فحاشی نیست، چرا که در همه جای دنیا فحاشی هم یکی از تکنیک هایی ست که بعضی ازاشخاص  برای  بروز پرخاشگری به کا ر می برد...اما در کمتر نقطه ای ازجهان شاید چنین مرسوم باشد  که هدف این پرخا شگری خانواده ی مونث اشخاص باشد، مگر جوامعی که زن بودن در آن جرم است و عیب ،تا جائیکه در عصبانیت هم این زنان بخت برگشته هستند که باید مورد تهاجم قرار بگیرندو با استفاده ازا بزار جنسی مردانه   به صورت مجازی به آنها تجاوز شود.همانطور که  این روزها خبرهای  مربوط به تجاوزهای دسته جمعی به زنان  را می خوانیم در فضاهای مجازی هم ظاهرن زنان  از  تجاوزات در امان نیستند . در اینجا روی سخن من با مزدوران قلم به دست نیست که حسابشان جداست و گاهی یا خود آتش این  معرکه را روشن می کنند و یا از آب گل آلوده ماهی می گیرند . روی سخن من با دوستانیست که خواستار رهایی از این سقوط اسف بار فرهنگی هستند,دوست گرامی برای تغییر و ترک یک ناهنجاری اجتماعی باید از خود شروع کردو این توجیه که همه اینچنین هستند و   یا این الفاظ عادت شده و چه و چه ....،فقط فرار از مسولیت پذیرش رفتار ناشایستی است که انجام آن برایمان  عادت شده!برای گام برداشتن  به سوی عدالت و برابری و آزادی  هر کسی خود به تنهایی می تواند آغازگر باشد ،بیایید  هر یک از ما ..فرهنگ سازی را از خود شروع کنیم.