پیر فکری!

ما درکشوری زندگی میکنیم که از گذشته های دور در آن اصطلاح ریش سفید همیشه جایگاه خاصی داشته.و حاوی معانی بسیار عمیقی بوده و-هر چند کمرنگتر -هست.هر زمان مشکل بزرگی پیش می آمد که همگان از حل آن عاجز میشدند از پیرترین و یا به اصطلاح ریش سفید محله ویا شهر و روستا ،کمک میگرفتن واو چه درست و چه غلط، مشکل را به نوعی و حتی در بعضی- مواقع دیکتاتور مآبانه حل میکرد!مهم این بود که به دلیل بی حو صلگی و جلو گیری از کشدار شدن مسئله،به هر نحوی خاتمه می یافت.و د ر این میان ،سن سال و احترام گذاشتن به کهنسالان،بهترین بهانه برای پذیرش حق و یا ناحق میشد..در خیلی از مواقع چون مشکل به صورت اصولی حل نشده بود طرف بازنده مثل آتش زیر خاکستر منتظر فرصت مناسب برای گرفتن انتقام می ماند.که معمولا با مرگ ریش سفید تحقق می یافت. و این جنگ و جدل و کش و قوس تا نسل ها ادامه پیدا می کرد.باری ،سیر تکاملی ریش سفیدی که حتی در مواردی موروثی گشته بوددر لایه های مختلف اجتماعی نمود یافته بود. حال بعضی از این ریش سفید ها که تمولی هم داشتند...و یا به هم زده بودند...تبدیل به بت هایی میشدند که سر پیچی از خواسته هایشان گناهی نا بخشودنی بود!.بخصوص اگر با چاشنی دینداری همراه میشد!غرض این بود که بگویم اتفاقاتی که هم اکنون در کشور ما می افتد همان ریش سفیدی قدیم و" پیر فکریست."..که به مرور زمان گریبانمان را گرفته و روز بیشتر آن را می فشارد.و این تا آنجا پیش رفته است که حتی اثرات آن در بالاترین طبقات قانون گذاری کشورمان به خوبی نما یان است..تفکرات پوسیده ای که هر روز عرصه را بر جوانان این مرز و بوم تنگ تر میکند.اما باید این را بدانیم دوران پیر فکری رو به اتمام است و برای این گذار(هر گذاری) بدبختانه باید هزینه کرد. زمان علی رغم تکرار به گذشته باز نمی گردد..