«آواتار» تازه ترین ساخته «جیمز کامرون» کارگردان موفق هالیوود با جلوه های ویژه بی نظیر و قهرمانانی با پوست های آبی رنگی که عاشق طبیعت هستند با استقبال شدید و کم نظیر مردم در سراسر جهان روبرو بوده است اما این فیلم از طرف مطبوعات و رسانه های «واتیکان»، مقر پاپ رهبرکاتولیک های جهان، به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.نشریات و رادیوهای «واتیکان»، جیمز کامرون و فیلم سه بعدی پرفروش او را به خاطر این مسئله که داستان فیلم مردم را به جای پیروی از مذاهب به پرستش طبیعت تشویق و ترغیب می کند به باد انتقاد گرفته اند. ایده ای که «پاپ» هم در مورد آن به مردم هشدار داده است. واتیکان فیلم «آواتار» را علیرغم جلوه های ویژه خیره کننده آن، فیلمی ساده طبع، توخالی و آبکی خوانده است.
آن چه که مسلم است بیشتر انتقادات واتیکان در واقع متوجه تم اصلی فیلم «آواتار» است که در آن انسان در مقابل طبیعت قرارمی گیرد. «لوبزروسیون رومانو» می نویسد «این فیلم گرفتار نوعی الهیت وابسته به پرستش طبیعت شده است» و رادیوی واتیکان هم می گوید: «این فیلم به صورتی هوشمندانه با فلسفه و حکمت دروغین و کاذب طبیعت گرایی گره خورده است و می کوشد تا علم عادت و طرز زندگی موجودات و طبیعت را تبدیل به یک مذهب تازه در هزاره جدید کند. با این تفاوت که در فیلم آواتار، به طبیعت دیگر به چشم یکی از مخلوقات خداوند نگاه نمی شود بلکه این طبیعت تبدیل به خدایی می شود که باید آن را پرستید!»اسقف اعظم فدریکو لمباردی، سخنگوی واتیکان اعلام کرد که هر چند نظریات نشریات واتیکان در حد نقد فیلم نوشته شده اند و به هیچوجه به الهیات مربوط نمی شوند اما «پاپ بندیکت شانزدهم» با تمام موارد این نظریات موافق است وبه هواداران خود در مورد خطراتی که «طبیعت پرستی» به عنوان یک مذهب جدید می تواند داشته باشد هشدار داده است.
پاپ بندیکت که به خاطر طرفداری مستمر از مسائل مربوط به بهبود محیط زیست به «پاپ سبز» معروف شده است از سوی دیگر همواره از هواداران خود خواسته است که عشق به طبیعت را با به وجود آوردن یک «خدای تازه» اشتباه نگیرند. او در سخنان خود در روز جهانی صلح گفته بود که «انسان ها به خاطر عشق به طبیعت نباید خود را با موجودات دیگر کائنات یکی بدانند و نباید تمام هستی و نجات خود را وابسته به همین طبیعت بدانند. هرچند انسان ها در دامن طبیعت احساس صلح و آرامشی بی انتها می کنند اما نبایست خود را مطلقا به آن وابسته بدانند.»
واتیکان و نشریات و رسانه های وابسته به آن در اغلب موارد، مسائل فرهنگی و هنری جهان به ویژه در ارتباط با فرهنگ مردمی یا «پاپ» را مد نظر دارند در برخی موارد آن ها را مورد نقد و بررسی و گاه انتقادهای شدید قرار می دهند. واتیکان پیش از این ها سریال کارتونی تلویزیونی «سیمپسون ها»، گروه راک اند رول «یوتو» و فیلم «رمز داوینچی» را مورد انتقاد قرار داده بود.
فیلم «آواتار» که در مدت کوتاه نمایش آن بیش از یک ونیم میلیارد دلار فروش گیشه داشته است قرار است تا این هفته درسینمایی در میدان «سن پیتر» در شهر «رم» که در چند قدمی «واتیکان» قرار گرفته به نمایش در آید.
(صدای آمریکا)
۴ نظر:
سارا
این مذهبی ها به همه چیز گیر میدهند و با همه چیز کار دارند...
به زور میخواهند خدای مسخره شان را به خورد مردم بدهندو
چه غلطا!!
اه.
دین و مذهب عجب خوره ئیه به خدا.
خدایی که آدم با پوست و گوشت و نفس و عشق میتونه بشناسدش چه لزومی داره با بن لادن و خمینی و پاپ قورتش بدیم؟؟
اواتار هم فقط جلوه‌های ویژه بود و بس.
اونقدر تخیلیه که من حالم بد شد.
نه پیامی داره از این چیزی که آقایان میگن نه علم رو به چالش کشیده.
یه قصه کودکانه عشقی حال به هم زن.
حالا گیریم اینجوری هم باشه.
والله به خدا ما تو این دنیا به طبیعت بیشتر نیازمندیم.
این طبیعته که وقتی مهربونه ما شاد و زنده هستیم و وقتی نامهربونه سونامی و هایتی رو به جهنم میکشه
من که آواتار رو ندیدم،
اما مذهب، همون افیون که میگفتن، همون که به یک مذهبی حق میده تو کار همه سرک بکشه و آزادی هیچکس رو برنتابه،
همون که بخشی را سپند و دیگران را نژند میکنه،
اگر خدایی باشه، خودش پیش ماست و ما پیش اون
اگر هم نباشه، وای بر ستمی که بنامش کرده و میکنند
به قول دنیا جان بیشتر از داستان این فیلم جلوه های ویژه ی فیلمه که اونو متمایز کرده!
اما گیگا جان مذهبی ها نخود همه آشی هستند اگر دخالت نکنند می میرند.
همان افیون برازنده ترین اسم برای مذهب است.
چیستا
ارسال یک نظر