اسفند، ماهی دیگر است .ماهی که در آن اگر ایران باشیم از دریچه چشمانمان تابلویی تکراری اما بسیار زیبا را سالهاست نظاره گر
یم .چراکه خود نیز در به تصویر کشیدن گوشه ای از این تابلو سهیم
هستیم! اگر هم ایران نباشیم خواه ناخواه این تابلوی ارزشمند را از
بایگانی ذهن خسته بیرون کشیده و با اندوه به تماشای آن می
نشینیم.بله تابلوی آمدن بهار و سال نو و تولد دوباره ی
طبیعت ...گلدانهای چوبی گل های بنفشه ی همیشه شرم زده و
زیبا...انواع سبزه ها ،شکوفه های بید؛ماهی قرمز؛تخم مرغ های
رنگین در شکل ها ی متفاوت و زیبا...سمنو...هفت سین های آماده
با دکورهای جالب و...شلوغیه خیابانها و ازدحام مردم در
فروشگاها..انواع شیرینی های خوشمزه وآجیل ...با وجود اینکه
شباهتهای زیادی بین ماه آخر سال نو در کشورهای مختلف وجود
دارد؛ اما سال نو ما ایرانی ها شاید از آنجا که پیام آور بهار و تولد
دوباره ی طبیعت است از زیباترین ها در نوع خوداست!در طول
گذشت سالها هر چند موضوع تابلو تغییر نمی کند.. چیزهایی به
این تابلو اضافه می شوند و چیزهایی کم ..عده ای می آیند وعده ای دیگر می
روند....در اینجا میخواهم یادی کنم از آنان که سال گذشته و سال های قبل از آن
جزیی از ازدحام خیابانهای شلوغ شهر هایمان بودند.اما حالا یا تبدیل به ستاره های
همیشه درخشانی در آسمان بارانی کشورمان شده اند و یا در گوشه ای پنهان در قسمت
های تاریک این تابلو نا پیدا و در بندند...یادهمه ی جانباختگان راه آزادی . .ایران و
ایرانی از هر گروه قوم و مذهب گرامی باد..
مباد آنکه عزیزان در بند را فراموش کنیم و خانواده های این مبارزان را..
۱۴ نظر:
باخواندن این متن اشک به چشمهام آمد چیستا جان چقدر دوری سخته...و چقدر نبودن کسانی که دوستشان داریم دردناک..نفرین به این حکومت سیاه که بجز دوری و درد چیزی به ما نداد.
سارا
چیستای نازنین
درود بر تو و این زیبا نوشته دلگداز و جانبخش
از کجاش بگم، از گلدانهای چوبی، یا شرم گل بنفشه، و یا از قابهای عکس ؟
بسیار دلنشین بود و خواندنی
...یادهمه ی جانباختگان راه آزادی . .ایران و
ایرانی از هر گروه قوم و مذهب گرامی باد..
مباد آنکه عزیزان در بند را فراموش کنیم و خانواده های این مبارزان را..
دوست ناشناس و گیگای مهربان ممنون از همدلی تان..
سلام چیستا خانوم
خیلی قشنگ نوشته بودین
با اجازه تون لینکیدمش تو دنباله:
http://donbaleh.com/link/232515
ممنون از لطف شما هیچ عزیز و پرتلاش و دوست بسیار خوب دنباله ای..آرزوی موفقیت برای شماو همه ی دوستان دنباله ای دارم.
در ضمن سارا جان ببخشید که از شما با عنوان دوست ناشناس یاد کردم
گر ز آمدنت خبر بیارند
من جان بدهم به مژدگانی
گر صلح کنی لطیف باشد
در وقت بهار و مهربانی
چه قشنگ بود این تابلو چیستا جان.
سمنو.و شلوغیه خیابانها و ازدحام مردم تو فروشگاهها.گلدانهای چوبی و بنفشه ها.شکوفه‌های بید وای.کجا بردی من رو؟
رفتم به همه روزهایی که اینها رو قشنگ نمیدیدم و فقط تو فکر پریدن و تو آزادی داد زدن بودم.حالا اینجا تو آزادی صدام گرفته از بس اشک ریختم در آرزوی رسیدن به این تابلو.
چیستای نازنین خیلی زیبا بود ودرمانی برای بغض فروخورده این روزها ممنون . قدر هیچ گرامی را بدانیم که پیامهای زیبای دوستان از ما دریغ شده! را باز هم به ما مینمایاند
چیستای نازنین بسیار زیبا بود ودرمانی برای بغضی که امروز وقتی به عادت سالیان دانه ای را در غربت می خیساندم برای سبز شدن گلویم را کرفته بود در آرزوی رسیدن به آنچه تصویر کرده ای. قدر "هیچ"گرامی را هم خوب بدانیم که تلاشش سبب می شود تا علی رغم غیبت شما دوستان از مطالب زیبایتان محروم نمانیم
دنیای عزیز یا پریسافکرمی کنم این احساس را اکثر ما ایرانی ها بخصوص خانمها ...داریم....اسفند ماه پر کاری مادرانمان بود...چقدر زحمت می کشیدند..
یوزپلنگ بسیار مهربان دوست عزیزم از اینکه به فکر من هستی و دوست خوبی چون شما دارم خوشحالم..هیچ عزیز روح دنباله ست و تلاش او نه تنها از دید من پنهان نیست بلکه همه ی دوستان هم این را بخوبی می دانند..
و از او هم بخاطر اینهمه تلاش سپاسگزارم.
چیستای نازنین.مطالب بسیار زیبا بود.همانند کامنتهای شما در دنباله.(گل رز)
ببینم کجا رفتی بی خبر؟؟
سال نو مبارک.
سارا
ارسال یک نظر